ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1241 ق)، طبیب و شاعر، متخلص به خرم. وى در زمان فترت، بین سلسله‏ى صفویه و نادرشاه افشار، در كردشت ساكن و جزو غلام‏زادگان كاظم‏خان قرچه‏داغى بود. میرزا خرم در فن طبابت مهارت تمام داشت. وقتى یكى از دشمنان مخدوم او مریض شد و میرزا خرم را براى معالجه خواست، كاظم‏خان خرم را براى كشن مریض روانه كرد ولى او به مقتضاى وظیفه طبابت به معالجه‏ى مریض پرداخت و بعد از بهبودى وى برگشت. در نتیجه وى به قصبه‏ى اهر تبعید و همان جا درگذشت. وى داراى «دیوان» حسینى، محمدحسن، فرزند فیروزبخت. (س دهم ق)، خطاط. از كاتبان زبردست گمنام بود. به خط او نسخه‏اى از «دیوان» حافظ به قلم كتابت خوش و به شیوه‏ى میرعلى هروى، در كتابخانه‏ى دانشگاه استانبول است، با رقم: «كاتبها الفقیر الحقیر محمدحسن بن فیروزبخت الحسینى غفر ذنوبهما و ستر عیوبهما. تحریرا فى اواسط رمضان المبارك سنه‏ى احدى و سبعین و تسعمائه فى قریه‏ى رزه من قراء باخرز».